Hoezo R U S T !!

Na een heerlijk tijd voor anker te hebben gelegen weer de haven in, omdat een Zweedse solozeilsters geprobeerd heeft om met haar boot bij ons naar binnen te komen. Ze had geen motor en de wind kwam uit het zuiden waardoor je al snel een heftige swell hebt. Op het voorzeil wilde ze de haven in varen, maar mislukt. Wij weer de pineut. Gelukkig is ze goed verzekerd en hebben we goed contact met haar. Ze vond het zoooo erg en zegt nu dat ze niet meer kan zeilen. Ook sneu

Nu weer wachten op reparatie en liggen prachtig aan laatste steiger.

In Las Palmas komt alles zo langzamerhand in de kerstsfeer. Zelfs een ijsbaan boven in het winkelcentrum van Las Arenas. Gezellige boel.

Maar ook op het strand

Vanaf gisteren is het al een drukte van je welste in de haven. Er wordt storm voorspeld en de golven lopen de haven binnen waardoor de steigers, en vooral de schepen, behoorlijk op hun donder krijgen. Van voor naar achter, van links naar rechts, wordt er gerukt aan de lijnen en klampen. De watersportshops doen dan ook goede met de verkoop van veren, rubbers en stootwillen. Nu maar hopen dat het spul heel blijft.

Momenteel staat hier tussen de 30 en 40 knopen wind. En het gaat zeker nog anderhalve dag duren. Bah!!! Maar ja hoort er bij. 

In ieder geval beter als het Duitse schip wat vanochtend op het strand lag. Niemand aan boord, maar wat een rotgezicht. Daar hoort een boot niet.

Nou ja, nog 1,5 dag storm uitzitten en dan gaan we gewoon weer verder met genieten.

Rust is wedergekeerd in Las Palmas

Na een aantal weken van drukte in de haven is de rust nu weer terug. De boten die voor anker lagen mogen de haven weer in. Wij blijven nog ff lkkr liggen. Bevalt ons nog wel. Bijna iedere dag starten we met een frisse duik. Toch merken we wel dat het winter wordt. Vandaag zelfs een lange broek aan, hoewel de thermometer nog 22 graden aangaf.

Gister zijn zo'n 250 boter gestart met de rally van Las Palmas naar St. Lucia's in de Carieb.
In drie klasses werd er gestart. Catamarans, wedstrijd en toer.
We zouden net als 2 weken geleden weer met een Grand Bank motorboot de start volgen, maar helaas kreeg de schipper de avond er voor een tia waardoor deze in het ziekenhuis belandde. Dan de start maar vanaf de kant bekeken en daarna rennend naar een van de boten, omdat de regen met bakken uit de lucht kwam. Gelukkig duurt dat hier nooit zo heel erg lang en konden we alle hapjes en drankjes later weer met een zwak zonnetje nuttigen.

Inmiddels is het wachten weer op mijn laptop, omdat er een stekkertje tussen toetsenbord en scherm lag is het beeldscherm geknapt.

Dus.... Nieuw beeldscherm besteld. Zodra dat binnen is en de wind blijft goed willen we nog een weekje naar het zuiden. Daar is het meestal warmer en zonniger, voordat we 24 december voor 2 weken ff naar Nederland teruggaan. De boot laten we in de haven van LP achter. Hier kennen we inmiddels al zoveel mensen dat he echt verttouwd is.

Kerst bij Joey en verhuizen naar zijn nieuwe huis. Het weerzien wint het van de kou! Brrrr.

Start ARC+ naar de Kaapverden

Prachtige dag, weinig wind, maar nog wel golven van 2 tot 3 meter hoog. Meegevaren met de Houdoe, Grandbank van Gerrit en Frieda. Bedankt jongens, was weer gezellig. 24-11-13 de officiele start rechtstreeks naar de Carieb.

Trailer "En Solitair"online

Vanf 7 november in de bioscoop in Frankrijk/Belgie. In Nederland in voorjaar 2014.
Wij waren er vorig jaar bij, bij de opnames van de film van Francois Cluzet op Fuerteventura, haven Gran Tarajal.

Kijk hier voor de trailer:

http://www.cinebel.be/nl/movieVideoGallery/1010301/0/Trailer%20van%20de%20film%20En%20solitaire

We zijn er weer !!!!! Eindelijk een nieuw bericht!!!

Na een heerlijke week in Nederland te zijn geweest, familiebezoekjes, ontslag en afscheid van collega's genomen, paspoorten vernieuwen. etentjes, dan in juli weer terug in Las Palmas. Niet zo zonnig al in het zuiden van Gran Canaria, maar als je bijna nooit regen hebt, hooguit eens een een paar drupjes en altijd lekkere temperaturen, is dat ook niet meer belangrijk. Wat schaduw op zijn tijd is ook erg lekker.
Het voelt hier goed en we hebben het naar onze zin.

Alleen de reparatie en de mentaliteit van de Spanjaarden is af en toe(meestal) vreselijk!! Maandenlang wachten op materiaal!! Alles wordt vastgehouden in Madrid en daarna op Tenerife, door de douane. Zo kan het nog wel maanden duren voor het schip weer in oude staat is hersteld. Eindelijk als het dan binnen is kunnen we op de kant. en kunnen de werkzaamheden beginnen.
We dachten een dag of 5 maximaal, maar het werden 2,5 week. Ook de schroefas en het roer hebben een klap gehad in de hoge golven en  daar moest dus ook het een en ander aan vernieuwd worden. De kiel hebben we zelf meteen maar laten stralen en daarna in de primer en antifouling gezet.
Een heerlijk gevoel om dan eindelijk weer te kunnen drijven. Het wachten was nog op de nieuwe preekstoel en het schoonmaken van de verstaging die nog onder het cement zat.

Koreaans etentje met vrienden

afscheid collega's met golf en BBQ

                               

Inmiddels had Quido van alle ergernis al een dikke ontsteking in zijn wang gekregen die er uit gesneden moest worden en begon de verzekering onrustig te worden. DNA - Delta Lloyd, heeft alles wel betaald, maar toen we doorgaven dat we niet op 1 september terug waren in Nederland, maar op de boot bleven wonen, werd hierbij de verzekering opgezegd. Vreemd, we wonen al 8 jaar op de boot en dit was bekend bij DNA. Maar ja , zonder verzekering kan je niets, dus druk op zoek naar een nieuwe betaalbare. Pantaenius is wat dat betreft echt een aanrader, wereldwijd en nu ook een dependance in Nederland. Ellen Hooning. Deze mensen accepteren dat je wat meer van de wereld wilt zien dan een aantal mijl uit de kust en dan op je boot verblijft/woont. Super.

In augustus kwam Joey, onze oudste zoon (eindelijk) een weekje langs, waarmee we een fantastische gezellige en actieve week hebben gehad. Joey iedere dag 2 uur cursus golfsurfen op het strand in het noorden van Las palmas, Las Canteras, en wij lekker bodyboarden op een klein plankje. Verder de hele week een auto dus veel mooie plekjes van het eiland kunnen laten zien. Helaas is een week veel te snel voorbij en moesten we al weer afscheid nemen.

Eindelijk , eind augustus was het schip weer klaar. We hebben inmiddels vele vrienden en kennissen opgedaan en vermaken ons dan ook prima. Regelmatig een borrel, etentje en onze vriend Javier, de havenmeester laat ons de mooiste plekjes van het eiland zien die alleen locals weten, geeft Spaanse les en wij hem Engels. Fantastisch. Het is dan ook moeilijk om hier op dit moment weg te gaan.

Er komen steeds meer boten binnen die mee gaan doen aan de ARC. Dit is de Atlantische Rally voor Cruisers. Zo'n 50 boten starten 10 november naar de Kaap Verden als tussenstop en 250 boten vertrekken op 24 november naar St Lucia, rechtstreeks naar de Carieb. Een evenement wat ons leuk lijkt om mee te maken met alle poespas er om heen en dat schijnt er nogal wat te zijn. Het hele eiland schijnt in de ban van de ARC te staan.

Wel is de consequentie van de ARC dat de meeste boten uit de haven plaats moeten maken voor deze deelnemers, wij dus ook. Hoewel we wel een uitzondering konden worden, zijn we toch maar lekker voor anker gegaan.. Heerlijk en kosten besparend. Bijbootje voor als we aan wal willen en verder de hele dag zwemmen, klusjes, eten, spoten, buurten en alle andere huishoudelijke dingen die er bij horen.
Voor het strand, de hele dag cruiseschepen die af en aan varen en containerschepen, pilotboten en douane, genoeg te zien.
Toch begint het wat te kriebelen om weer te vertrekken.
Blijven we hier tot de ARC of gaan we toch eerder?????

Ontslag

afscheidsartikeltje in "Plantein in Beeld", 2 maandelijks blad van Zorggroep Plantein

Nu inmiddels al weer een halve week in Nederland. Koud, maar wel gezellig om iedereen weer te zien. Zonen, zussen, vrienden en vriendinnen.
Vandaag naar mijn werk geweest waar ik warm werd ontvangen. Het voelde als thuiskomen. Wel raar hoor na 34 jaar op de Ielanen te hebben gewerkt als bewegingstherapeute. Doet je toch wel wat. 😭
Heb verteld dat ik na het eind van mijn onbetaald verlof (1 sept. 2013) niet meer terugkom. Ik heb ontslag genomen.
Wel raar hoor het idee nooit meer te werken. Nou ja, wie weet gaan we nog af en toe charteren.
Verder genieten van de prachtige Canarische eilanden ☀en daarna zien we wel verder wat we gaan doen.
Nog even een laatste blik op mijn werkplek.
Bye bye Ielanen, heb fantastische jaren gehad.

onze zaal voor bewegingstherapie

Geboekt

Het wachten zat, dus lkkr ff de kids opzoeken in Nederland. Van 7 juni tot 21 juni. Randy(Brazil) is er dan ook 1 dag dus gezellige ontmoeting. Eten in A'dam. Verder erg druk Met bezoekjes denk ik, heb er zin in.

Verstuurd vanaf mijn iPhone

Laptop

Nog steeds wachtende op de bestelde onderdelen in de haven van Las Palmas, kan nog wel een paar weken duren. Schiet niet echt op ook al zijn we iedere dag aan het puschen.

Gisteravond kwam ik er achter dat mijn laptop niet zo veel van witte wijn houdt als wij. 11 toetsen doen het niet meer.
Shit!! Vandaag naar de shop geweest voor reparatie. Waarschijnlijk te maken met nieuw toetsenbord Nederlands, Spaans of Engels. We zien het wel.

Zoek je komende weken dus nog een hotel op las palmas???? Hier kan je tegen geringe vergoeding boeken op de Impact..


Verstuurd vanaf mijn iPhone

Verslag van 1 van de zussies

Zelf ff een beetje uitgeschreven dus mijn zus Irene gevraagd even wat te schrijven. Wij wachten nog steeds op de bestelde onderdelen.Pffffft

Mijn lieve zussie vroeg me wat te plaatsen op hun blog. Hoop dat ik de goede route heb.
Morgen kan ik de fotoboekje voor alle vier de zussen ophalen....leuk cadeautje voor Erika's verjaardag op 16 mei.

We vertrokken vanaf Eindhoven Airport op 26 April en moesten op school de koningsspelen missen. Bakken met regen onderweg naar Eindhoven, maar dat is niet slecht vertrekken richting de zon. 
Ryan air altijd op tijd tatatata...!!!!!  We kwamen aan en met je koffertje handbagage kun je zo doorlopen naar de taxi, zodat we op tijd bij de Sailorsbar werden afgezet om het Nederlandse borreluurtje (happy hour)  mee te maken.  We werden onthaald met Spaanse muziek van de vrolijke Spaanse muzikanten. en wat smaakte dat eerste biertje heerlijk;  net zoals Quido zijn gehaktballen. Heerlijk geslapen en de volgende dag lekker bakken op het Noordstrand Las Cantaras, want de verwachtingen waren niet al te best....dus elk zonmomentje meepikken toch...
Dan maar verbranne.. Zondag was een nostalgies Spaans dagje met zang en dans op het plein van Canarias en een wandeling door het park en Las Palmas. 
Verder heerlijk geshopt in de diverse winkelcentra....Primark...very cheap!
Sangria op de boulevard op Koninginnedag en verder een heerlijk vakantiegevoel. 
De tweede week zou ik hard voor school aan het werk, maar vond het beter om het vakantiegevoel nog even vast te houden. Dus lekker varen, feestjes, heechspanning en vanaf maandag jl. gewoon weer los. Goed bevallen.
Al met al was het weer op Gran Canaria niet super, maar vier stranddagen is voor mij echt wel voldoende, anders was ik echt levend verbrand. We hebben mooie, spraakzame zussendagen gehad en Ger en Quido nog super bedankt!
Jezussie, Irene

Een week die echt is omgevlogen. Voel me echt heel gelukkig met zoveel lieve zussen!!! Bedankt meiden, doen we vast weer eens. xx

Visite

Ik heb niet echt veel te vertellen, maar om iedereen toch wat op de hoogte te houden van ons wel en wee hier in Las palmas, toch maar weer even een berichtje.

Sinds 6 maart liggen we in Las Palmas. Een leuke, niet te dure haven. We vermaken ons hier prima maar daarvoor liggen we hier eigenlijk niet. De bedoeling is dat alles wat kapot is gegaan bij de cementfabriek gemaakt gaat worden, maar de mentaliteit hier in Spanje is anders als bij ons, Ook al is het land dik in crisis, ze houden de siësta aan (voor ons fiasco) en afspraken zijn er, om niet na te komen. Wel ff wennen, maar ja, alles went, toch????

Inmiddels is het volgende al gebeurd;
Een watersportbedrijf hier neemt de organisatie over en houdt contact met onze verzekering, vraagt offertes op bij verschillende bedrijven, loopt nog steeds. (reeds 7 weken)
Nederlandse expert, gevestigd in zuid Spanje is bij ons geweest, en de volgende dag 1x actie.
zeilmaker is geweest , is al 2 afspraken niet nagekomen. (beheersen!!!!!)
roestvrijstaalman gekeken, verder niets.

Ergenis, ergenis ergenis.

Heb inmiddels mijn woonplaats op facebook al veranderd in Las Palmas, want de eerste maand ben ik hier sowieso nog niet weg. Maar we houden de sjeu erin. Genieten van het leven hier en proberen ons aan te passen aan het ritme hier, wat meestal goed lukt.
Beetje fietsen, wandelen , lezen, contact met andere zeilers, schoonmaken en kleine klusjes, terrasjes, hapje eten, soms andere zeilers knippen en scheren en zo komen we de dag wel door. Wat zeg ik , de dag vliegt voorbij. Voor je het weet is het weer avond.

Kan me niet meer voorstellen dat je in een dag kan; optaan, ontbijten, werken, boodschappen doen koken, wassen, sociale contacten kan onderhouden en ook nog naar een sportclub kan gaan,
Ons ritme is nu anders!!!!

Morgen krijgen we bezoek van al mijn zussen, volle bak , maar wordt vast heel gezellig.
Vaker hebben we een zussenweekend, maar nu een week op Las Palmas is wel heel speciaal.
Ontvangst wordt tijdens de Hollandse avond in  the Sailorsbar, wat iedere vrijdagavond plaats vindt.
We zullen zien wat de toekomst brengt. :)

Manana, manana, manana!!

Een hele tijd stil geweest, maar wel hard gewerkt. 

Bekomen van de storm.

's Nachts om 21.00  uur de zee op in een heftige storm is niet echt een pretje, maar een  andere mogelijkheid was er niet. We moesten de reddingsboot volgen, omdat er in de havens geen mogelijkheden waren om aan te leggen. De cementfabriek was de enige optie. Dus maar volgen en een aantal mijl de zee op. De zee was woest en de golven hoog. De beide schroeven van de reddingsboot waren zichtbaar en de mannen zeiden na afloop dat ze niet verwacht hadden dat we het zouden redden. Hadden zelfs even gedacht de helikopter in te schakelen toen een zeer hoge breker dwars, ons even om wilde gooien. 

Zelf hadden we het niet echt door, waren druk met sturen en een beetje zicht houden in de stromende regen. Doorweekt waren we. Alles in de boot lag overal omdat we net aan het eten waren toen de mooring voor ging verplaatsen en we dwars op de golven kwamen. Achter lagen we nog prachtig vast maar moesten we losgooien en de lijnen voor doorsnijden. Binnen de kortste keer zag ik dat we onze bijboot kwijt waren, de sleepogen zaten nog aan de lijn dus waren er gewoon afgetrokken.Ik zag het wel maar zei maar niets omdat er toch niets meer te redden viel. De motor hadden we er voor de storm 's middags al afgehaald zodat we deze gelukkig nog hadden..

Bij de cementfabriek werden we door de reddingsboot aan een zeer hoge ruwe kade gelegd. Voor ons een ramp. Niet echt geschikt voor zeiljachten, maar we lagen niet meer in de hoge golven. Wel op veel stroom en hoog/laag water. Dus wel 8 lange lijnen met rubbers en alles wat we konden vinden om de lijn en te beschermen want binnen een paar uur waren ze doorgesleten door de ruwe muren. Tevens kregen de klampen aardig op hun sodemieter, omdat het schip door de stroming voor- en achteruit werd getrokken waardoor er 20 ton aan de kikkers trok. Dat houden ze niet echt en één is er helemaal afgeknapt. 

Stootwillen voor vrachtschepen, ongeveer 5 grote autobanden dik, hebben lekker tegen de waterlijn en onderwaterschip liggen te rammen en zal straks hersteld moeten worden.

Na 3 dagen daar gelegen te hebben , (de reddingsboot is daar ook maar blijven liggen ivm de harde wind) konden we eindelijk weg. Het schip zag er echt niet meer uit. Een grote cementboot. Alles was vies en het aan het RVS was niets glimmends meer. Rampzalig!!!! 

Maar we blijven optimistisch. Verzekering bellen en op naar Las Palmas. Daar kan alles schoongemaakt en gerepareerd worden.

Prachtig zeiltochtje van zo'n 10 uur, zonnetje erbij en in de haven van Las Palmas eerst maar de slang er op.

Alles maar dan ook alles zat onder het cement. Het dek, het roestvrijstaal, de stagen de mast en wat niet.

 5 dagen met drie man sterk schoonmaken met water, polijsten en poetsen en dat was nog maar het begin.

Het schip is weer schoon voor zover we er bij konden (stahoogte). Polyester glimt weer en we hebben weer een nieuwe bijboot kunnen kopen van een vaste ligger in de haven. Een met een polyester bodem, helemaal blij!! Vaart fantastisch en is van hypalon, zodat de zon het niet kan opvreten.

We liggen nu 2 weken in Las Palmas, een grote stad waar we ons best een aantal weken kunnen vermaken, maar echt de bedoeling is dat niet. Het weer is prima, ook al is het iets koeler en wat vaker bewolkt dan in Anfi del Mar. We leren veel mensen kennen die hier voor langere tijd liggen en Nederlanders waar we iedere vrijdag een happy hour mee hebben om elkaar te leren kennen.

We wachten nog steeds op de offertes voor de reparaties. We willen de kant op om ook het onderwaterschip te kunnen inspecteren.maar in Spanje gaat het anders als in Nederland... manana, manana.

Dus gewoon geduldig blijven en toch een beetje druk zetten???? Hoop dat het helpt.

Intussen genieten we lekker van het klussen, fietsen, winkelen, borrelen, eten, lezen, spelletjes. internet en wat al niet meer. Komende weken liggen we hier dus nog wel!

MANANA, MANANA!!

Voor nu  hasta la vista !

visite en weer STORM!!!!

Na een rustig maandje kwam het volgende bezoek.

 Mijn zoon Randy uit Brazilië was voor 2 weken in Nederland en wilde in die tijd ons ook bezoeken op Gran Canaria. Had dus een ticket geboekt voor 4 dagen omdat hij niet zoveel tijd had. 5 februari kwam hij aan op Las Palmas oom 11.20.
Ik met de bus hem natuurlijk ophalen. Heerlijk... weer ff je zoon in de armen kunnen sluiten. Daar op zoek naar een autootje. Beetje shoppen op het vliegveld en al snel 100 euro verdiend. zoveel verschil in autoverhuur.
Aangekomen in Anfi del Mar was het weer een van de mindere dagen. Veel wind, dikke swell en dwars op de golven. Resultaat... Randy zo ziek als een hond en had absoluut geen zin in de speciaal voor hem gekookte maaltijd. Dus maar ff de wal op ... ff bijkomen. Wilde al een appartement op de wal huren. Toch mee teruggegaan en nog maar wat gegeten en snel slapen. Dat lukte prima gelukkig. Als je ligt heb je er minder last van.
De volgende dagen waren heerlijk. Zon, terras, shoppen en ontzettend verwend door Ran met terras, etentjes en lekkere luchtjes. Een paar heerlijke dagen waarvan we echt genoten hebben. Thanks Ran.

Daarna weer een aantal heerlijke dagen met veel zon, zwemmen. Cynthia, een Nederlands meisje/vrouw, die met haar boot in Las Palmas ligt, wilde even langskomen omdat ze behoefte aan warmte en zon had en een nieuwe Iphone in Puerto Rico wilde kopen en of ik mee wilde. Wij met de taxi daarheen maar waren al snel weer terug. Een neppert...die wil je toch niet!!! Dus toen op de boot maar lekker verder genieten van het stralende weer. Cynthia is nog een dagje langer gebleven en daarna weer terug naar Las Palmas.

Wat fraude betreft kan ik over meepraten. Kreeg mail en sms van ISC , de credit card maatschappij, een bericht dat er een verdachte uitgave was geweest en waarschijnlijk fraude gepleegd was. Was 1046 dollar afgeschreven naar een Turkse vliegmaatschappij (hoop een enkele reis). Ik meteen bellen en gelukkig konden ze snel een nieuwe CC voor me regelen en kostte me het geen geld.

Op 17 februari weer bezoek. Mijn zusje Erika met Marco en de kids; Jesse en Sofie. Om 18.30 uur kwamen ze aan, geweldig. Meteen zwemmen, kids vol van de swell, maar er stond helemaal niets. Marco is tijdens het zwemmen waarschijnlijk gebeten door een kwal of Portugees oorlogsschip. Hij had allemaal blaren op zijn borst over een lengte van 40 cm. 's Avonds zo ziek als een hond en meerdere keren overgeven. De volgende dag weer wat beter (tenminste dat zei hij????) en weer op pad. Dorpjes verkennen, terrasje pakken, veel zwemmen en snorkelen en wandelen en naar de dierentuin in de bergen geweest. Marco was weg van roofvogels. Ze kwamen zelfs op zijn hoofd zitten. De laatste dag al weer aangebroken.
Ze hadden een auto gehuurd waarbij je vooraf al een volle tank moest betalen en deze leeg weer kon inleveren en de tank zat nog voor 3/4 vol. Da's zonde. Dus wij voor de buitenboordmotor proberen die benzine eruit te krijgen. Eerst met een stuk tuinslang en maar zuigen. Bah !!! Tot 3x toe mijn mond vol benzine... toen gaf ik het op. Op de boot hebben we nog een hevelpompje, misschien lukt dat?? Marco proberen en duwde het ijzeren geval in de tank en er nooit meer uit kunnen krijgen dus!!
Nu zit het laatste stukje in de tank. Floep..weg dus, alleen nog een stuk slang over. Truc mislukt.
Dan maar even naar de benzinepomp. Eind van de dag weer vliegen naar het ijskoude Nederland na een heerlijke en vreselijk gezellige week.

27 februari weer bezoek, nu mijn zwager die een tijdje blijft. Omdat we de motor een grote beurt wilden geven zijn we, voordat hij kwam, naar Arguineguin geweest en is alles daar meteen gebeurd. Ook de koelkast die was uitgevallen is daar gerepareerd.

Vrijdag (1 maart) is de Mobilae vertrokken naar Fuerteventura, Zij moeten op 4 april vliegen naar Nederland en gaan dus wat meer die kant op om het goede weer af te wachten voor de oversteek. Raar hoor, na zoveel maanden met elkaar te zijn opgetrokken nu afscheid te moeten nemen. Ben ik niet zo goed in.

Wij weer naar Arguineguin omdat ze nog iets vergeten waren bij de grote beurt wat wel noodzakelijk was en de koelkast die weer niets deed, dus weer een andere thermostaat. Het lijkt nu meer op een vrieskast. De accu's zijn hier niet echt blij mee. De reparateur is daarna nog een keer geweest, ook nog in Anfi op de boot, hier hebben we hem helaas ziek van af moeten brengen. Was het geschommel binnen in het schip niet echt gewend. Maar snel wat extra fooi gegeven. Toch is het nu nog niet goed en zullen we hem weer moeten bellen, pffffft.

 2 maart; er wordt zondag storm vanuit het ZW voorspeld en wij liggen in het zuiden van Gran Canaria. Alles golven/swell zal daar naar binnenlopen en er wordt tot 50 knopen voorspeld. Hier wordt je niet vrolijk van. Omdat het rode kruis al met boten langs kwam om te waarschuwen, wij alle havens in de buurt bellen, maar er was geen plaats en zeker niet voor een 50 voeter (dit is 15 meter).
Toen kregen we het aanbod om naast een andere boot, die ook bleef liggen (een beetje in de luwte van de golfbreaker) gebruik te maken van zijn mooring. Het waren betonblokken van 3000 kg. De achterkant van het schip zat vast aan een mooring in de rotsen. Wij allang blij want met de kop in de golven is het niet een probleem, als je maar niet gaat rollen. Dus zaterdagavond aan de mooring./ lag prima, geen last van de swell. Supernacht van wel 10 urern gehad. De volgende dag kwam de eigenaar van de mooring alles nog controleren, duiken en extra lijnen voor en achter zette, We waren er klaar voor.

Om 18.00 uur begon de wind wat door te zetten en de golven werden al wat hoger, maar ...okee. Het schip en wij hielden ons goed. Terwijl we het eten op bijna op hadden begonnen we wel erg te schommelen.
Hoe kan dat nu?? We liggen toch met de kop op de swell??? Inmiddels waren we aardig naar de rotsen geswelld en lagen weer dwars. De mooring werd door de hoge golven gewoon opgetild en verplaats. 3000 kg. Achter zaten we nog mooi vast met 2 dikke lijn aan de rotsen maar de clamp (kikker) werd het dek uit getrokken en was in 3 stukken gebroken.
Actie........!!!!. Anker, wat ik in eerste instantie had uitgegooid, toen we langzaam naar de rotsen dreven opgehaald. Daarna met pijn en moeite alle lijnen verwijderen en wat niet lukte maar doorgesneden. Daarna batsen tegen 5 tot 6 meter hoge golven in met striemende regen!!! Wat een water over het schip en over ons heen. Doorweekt tot op de laatste draad. Aanleggen in de haven van Anfi was geen optie, veel te veel swell en geen ruimte.
Arguineguin wilden we eigenlijk binnenvaren, maar de reddingsboot kwam ons vergezellen en wilde ons naar de cementfabriek 4 mijl verderop hebben. en begeleidde ons hier keurig heen. Maar wat een zee... recht op de kop of dwars.Nog erger als van Marokko naar Lanzarote. Hier wordt je niet vrolijk van. Maar al met al lagen we rond 2 uur dan aan de kade van de cementfabriek, Niet echt een lekker plekje want je wordt alle kanten op gegooid door de stroming van hoog/laag water en wind natuurlijk. Een warme douche, wijntje en na het maken van het blog maar lekker slapen, daar heb ik nu wel zin in. .



 Morgen de schade maar eens bekijken; in ieder geval ons bootje verloren. Totaal afgebroken. Heb de sleepringen nog aan mijn sleeplijn. Verschillende lijnen weg, mooring en hier aan de kade knappen ze door de scherpe randen van de kade.

Overwinteren

Weer terug op ons oude plekje, Anfi del Mar op Gran Canaria, waar we de 2 schildpadden bijna iedere dag langs zien zwemmen.

Een mooi ankerbaaitje voor de helft afgeschermd door de vele strandjes en appartementen. Omdat de wind hier bijna altijd noord-oost is lig je hier meestal goed en omdat het het zuiden van het eiland is, altijd mooi weer. Het beste van alle Canarische eilanden. Heb al 3 maanden geen regen meer gezien, wel iedere dag de zon.

Inmiddels zijn we hier zo bekend dat we eigenlijk gewoon aan het overwinteren zijn. Opstaan met de zon in de kuip, ontbijtje, koffie, boodschappen, water halen bij de jachthaven(waar we met de grote boot niet in kunnen/mogen),zwemmen en natuurlijk de boot onderwater krabben, want de aangroei van planten liegt er niet om. Verder is er altijd wat te klussen aan een boot en zo gaat de ene dag over in de andere.

Regelmatig hebben we leuke contacten met andere ankeraars in de baai en ontstaat er een gezellig sfeertje. We zeilen wat of nodigen elkaar uit voor een van specialiteiten van de kok, dan weer bij de een en dan eens bij de ander. Of luisteren of maken muziek zoals laatst bijv. op de Mobilae (catamaran). Gitaarspel en zang door Quido, Johannes (Duitser) en Estrela (Spaanse) en de rest natuurlijk als koor!!!. Super gezellig. Of borrelen op de Twins, een grote Nederlandse catamaran, die iedere winter hier in de omgeving chartert. We vervelen ons geen moment en kunnen de geniet-momenten goed vasthouden. Voel me dan ook echt bevoorrecht.

In maart is het de bedoeling dat we gaan oversteken naar Portugal, een oversteek van een kleine week, zo'n 600 mijl. We willen niet meer via Marokko, omdat we toch de laatste tijd meerdere nare berichten hebben gehad over de Marokkaanse kust. Onder andere door de vaak hoge swell die er kan staan en er zijn de laatste weken al meerdere boten vergaan, met alle gevolgen van dien. Medevertrekkers hebben daar een week moeten wachten om verder te kunnen gaan. Ze mochten er niet uit en kennissen van onze medereizigers zijn 2 weken geleden voor de kust van Rabat vergaan. (http://www.yacht.de/panorama/news/deutscher-skipper-ums-leben-gekommen/a77451.html) Nare berichten die je toch wel even aan het denken zetten. Maar hier komende weken eerst nog allemaal leuke bezoekjes. Eerst komt Randy, mijn zoon uit Brazilië, hier voor 4 dagen. Hij is voor 2 weken naar Nederland (en Canaries) In de voorjaarsvakantie komt mijn zusje met vriend en kids. Dus helemaal leuk om ze deze mooie omgeving te laten zien.

Vannacht waren we wakker geworden door een harde vlagerige wind. Alle ankeraars waren om 03,00 uur aan dek, want de wind loeide om de boten heen en we gierden van links naar rechts. Dicht op andere boten en ankerwacht was wel even nodig. Dat is dan weer even wat minder maar hoort erbij. De wind was hard en erg warm. Volgens de kenners komt er een Calima aan. (dat is een harde wind die veel Sahara-zand meebrengt). De mannen zijn overdag aan aan boord gebleven en de dames langs de kust naar Arguineguin gelopen en terug. Onderweg nog even gezwommen en de dag afgesloten met een koud biertje. Wat een leven. :)

We zullen zien wat de toekomst ons brengt.

Cadeautje

Na een heerlijke nacht geslapen te hebben op Tenerife, om 6 uur het anker op. Een erg donker nacht. Het eerste stuk op de motor, zaten we bijna in de netten van een vissersschip. De afstand was niet in te schatten en had niet de goede verlichting op. Gelukkig zagen we het op tijd en anders werden we wel gewaarschuwd door de schreeuwde vissersmannen. Haha. 

Zodra het wat licht begon te worden konden we de genua er ook bij trekken en hebben we een prachtige zeiltocht gehad. 20 tot 25 knopen (5 tot 6 bft), 45 graden aan de wind, soms wel wat een knobbelige zee maar het zonnetje erbij maakte het helemaal goed. 

De windvaan met nieuwe trommel geprobeerd maar deze moet toch nog wat strakker afgesteld worden. Wat professorisch geprobeerd en ging al een stuk beter. 

Vlak voor Gran Canaria werden we nog verrast door een school spuitende grienden. Dit is de kleinste soort walvis.Heb geprobeerd een foto te maken. Zie onder.

Nu voor het eiland ter hoogte van Mogan valt de wind weg en motoren we het laatste stukje naar Anfi del Mar. Zweeft er ineens een vliegende vis over het water heen. Dacht eerst een vogel omdat hij zo lang boven het water vloog, maar verdween later en kwam niet meer boven. Dat moet dus een vis zijn!

Al met al was deze dag echt een cadeautje! 



Verstuurd vanaf mijn iPhone 

--
Geplaatst door Blogger op De Impact op reisop 1/17/2013 04:57:00 PM

Verstuurd vanaf mijn iPhone

Tenerife.............Nee!!

Vanochtend om 6 uur vertrokken uit Anfi del Mar. Quido met tegenzin want die zag het helemaal niet zitten. de rest wilde toch echt wel meer zien van de Canaries. Weinig wind, terwijl deze noord-oost zou zijn, zodat we konden zeilen. Maar de weersberichten hier kloppen echt voor geen meter. Alles dus weer motoren. Dus weer de windvane niet kunnen uitproberen. Eindleijk na bijna 4 weken de originele Aries stuurwieltrommel binnen en niet kunnen uitproberenm. Balen.

Op zich wel een mooie tocht. Bruinvissen gezien, Maarten (van de Mobilae) een dikke tonijn (bijna) gevangen(ik helaas niets). Viel er helaas af voordat hij de achtertrap van hun boot op kon. Tegen 17.00 uur waren we er en dat viel echt vies tegen. Los Christianos op Tenerife. Waardeloos!! Op open zee en dan eindelijk wind, die loeit om de boot. Inmiddels ook bewolkt en koud geworden. Geen goede ankerplaatsen op tenererife en de haven kan je niet in. Onvriendelijke Spanjaarden. Ook de andere havens hebben geen goede mogelijkheden voor ankeren of ligplaats in de haven. Maar snel terug naar Anfi. Volgende week slecht weer op komst en dan wil je hier echt niet liggen.

Vlak achter ons ligt nog een groot schip ook voor anker.Hoop op een rustige nacht want we liggen er niet al te ver van af. Morgen om 6 uur vertrekken. Dus niet alleen happiness maar af en toe ook afzien!!!!! Geswellig!!

Bezoek en verder????

We liggen inmiddels alweer een maand hier in de baai van Anfi del Mar op Gran Canaria en bevalt hier prima.
We bezoeken wat dorpjes, doen boodschappen, de was, zwemmen, luieren, borrelen, nou je kent het inmiddels wel.
We liggen hier voor een toeristisch appartementencomplex, met iedere avond entertainment.  Niet dat we hier nu vaak naar toe gaan, maar na het kerstdiner met de crew van de Mobilae hoorden we zulke swingende muziek dat we toch maar even de wal op wilden, om te kijken. Een gigantisch goed gospelkoor met swingende muziek!! Hier kon je niet stil bij blijven staan. Heerlijk!!! lekker even swingen.
Daarna gingen ze door met Flamingo dansen, ook erg mooi om naar te kijken. Ook een act van Michael Jackson was erg goed,  bijna niet van echt te onderscheiden.

2e kerst kwamen Arjen en Irene, mijn zus en zwager, bij ons voor een weekje. Heerlijk om ze weer te zien.
Ze hadden voor een week een auto gehuurd, dus we hebben het hele eiland kunnen verkennen.
Ieder ochtend begonnen we allemaal met een frisse duik. Arjen had een goed contact met een van de 2 schildpadden die hier in deze baai wonen. Een grote en een kleine zien we eigenlijk iedere dag wel voorbij komen. Helaas zijn ze niet te fotograferen. Zodra we klaar staan duiken ze weer onder. Op film heb ik ze wel. Na het ontbijt gaan we meestal sightseeing.
Naar Puerto Rico, Morgan , een mooi authentiek dorpje met haven, vele bruggetjes, mooie huisjes en kleurrijke bloemenpracht. Een genot om hier te lopen en op terrasjes te zitten.

De volgende dag was Maarten jarig. Met zijn vieren in de bijboot, met grote Hoer-A vlag, al zingend op naar de Mobilae. Daar koffie met gebak en daarna weer op pad met de auto, nu naar San Fernando, op naar de toko voor kruiden en andere specerijen. Daarna stond Maspalomas en strand op de planning. Helaas kwam daar weinig van terecht omdat een of andere malloot zijn zware boot aan onze ankerboei had vast gelegd, zodat ons anker er uit getrokken werd en we op drift raakten. (zie eerder verslag).
Dus de volgende dag maar aan boord gebleven en wij op de Mobilae gepast, omdat zij ook een opstapper aan boord kregen en deze van het vliegveld gingen halen. Ook zij waren bang dat er  een boot aan hun ankerboei ging vastleggen. Er stond een harde wind, felle zon, dus grote kans op deze acties. Inmiddels hebben we allebei onze triplines maar weggehaald. We liggen op zand dus de kans is groot dat we ons anker probleemloos kunnen  ophalen. Arjen en Irene lekker samen op pad.
De volgende dag de bergen van Gran Canaria in. Mooie kronkel weggetjes omhoog. Mooie groene valleien met mandarijnen-, sinaasappels-,bananen- en cactus plantages.Toen we eindelijk helemaal boven waren en uitzicht op het stuwmeer hadden, hebben we daar gepicknickt. Daarna terug via Maspalomas, de duinen in geweest en lekker in de branding gezwommen en Quido eindelijk een broodje frikandel kunnen bestellen. heerlijk Hollands.
De laatste dag van het jaar gingen we naar Las Palmas. Trieste afsluiting van het jaar. Koud en bewolkt in het noorden van eiland (schijnt daar vaker het geval te zijn, terwijl het in het zuiden prachtig is) We zijn dan ook niet lang daar gebleven. Wat boodschappen voor de avond gedaan en snel weer terug naar het zuiden.
Om 21.00 uur naar de Mobilae en daar lekkere hapjes tot 24.00 uur en allemaal de hoogte en dieptepunten van afgelopen jaar vertellen. Nog wat spelletjes en muziek en zang maakten het sfeertje compleet. Daarna de champagne open en vuurwerk aanschouwen wat echt erg mooi was. De sfeer zat er goed in en op de soulmuziek van de Mobilae kwamen zelfs de voetjes van de vloer. Af en toe leek het zelfs op paaldansen.

1 januari; alweer de laatste dag van Arjen en Irene. Ontbijten en om 12 uur de nieuwjaarsduik hier, terwijl we Joey op de computer volgden die in Nederland de Unox- nieuwjaarsduik presenteerde. Verder de hele dag geluierd en 's avonds met zijn 4-en in Puerto Rico uit eten geweest. Om 4 uur 's nacht mijn zussie (en zwager) uitgezwaaid, weer op naar het koude Nederland. We zullen ze missen.

Verder gaat alles hier zijn gangetje. Leven bevalt hier wel. Ene dag perfect, andere dag erg onrustig door veel swell en soms veel wind (dus veel lawaai van de wapper)

Inmiddels veel gewandeld, langs kust naar Arguineguin en terug en met Marjolein de berg beklommen waar we al weken het uitzicht op hebben. Leek een klein stukje, maar was toch nog een hele tocht. 3,5 uur heen en terug met grote omwegen. Denk dat we wel over 3 bergen zijn geklommen om bij het kruis op onze berg te komen. Wel een erg leuke tocht en we hebben het gehaald! Yess.

Opstapper van de Mobilae, Marjolein Brandt is ook weer naar huis en nu plannen wat we verder willen.
Cynthia van de Liberty is hier ook nog een paar dagen geweest maar wilde ondanks de gezelligheid toch weer liever naar las Palmas omdat ze hier gek werd van de swell.

9 januari zijn we met de Mobilae naar Pasito Blanco gevaren, omdat ze lekkage in de spruitstukken hadden, die vervangen moesten worden. We wilden ook wel eens de ervaring van een cat hebben. Niets mis mee trouwens. Voor dit vaargebied perfect. je blijft gewoon recht liggen en hobbelt hooguit wat. ook nog even een hengeltje uitgegooid maar geen tonijn die hierop wilde bijten. Gaat slecht met de visvangst.

10 januari; Quido jarig en al vroeg koffievisite met gebak. 's avonds lekker met de luitjes van de Mobilae uit eten  geweest in Puerto Rico en als afsluiting een Irish Coffee en film op de Impact.


Maar nu?? Wij willen eigenlijk naar Tenerife, maar de mogelijkheden zijn hier zeer beperkt. We lezen in de pilot dat er veel havens zijn, maar deze zijn allemaal particulier en hier word je weggestuurd. De plaatsen moeten vrij blijven en mag je niet in. Crisis in Spanje? Laat ze eerst maar eens leren hoe geld te verdienen!! Commercieel worden. Weg die Siesta's!!! Ook hier merken we veel onvriendelijke Spanjaarden. Uitzonderingen zijn  er natuurlijk altijd. Ook de ankerplaatsen verdwijnen met de komst van de commerciële havens. Wat nu??
Toch wel wat een desillusie. Zo'n mooi gebied en weinig mogelijkheden tot ankeren en bij erg slecht weer een haven in te duiken. We liggen hier nog goed. Willen graag verder om of we dit doen????
Morgen eerst maar met de bus naar las Palmas, dagje shoppen.

Spam

Het schijnt dat er iemand via mijn hotmailaccount spam heeft gestuurd. Link niet openen en gewoon weggooien. Heb inmiddels mijn ww al veranderd, virusscan erover, hoop dat ik er vanaf ben.sorry, maar helaas.
Groetjes Gerdie

Verstuurd vanaf mijn iPhone